692 Your feet is my refuge
Without your feet I don’t know other place of refuge
Therefore I come to your presence
Taking pity on me save me
Holding me on your hands protect me
One time I am happy with joy
Next minutes I drown in sorrow
This become my condition
How to overcome this?
Some unknown sorrow
Is attacking my heart
Next movement
I am rejoicing with happiness
The circumstances is not the reason for this
Those who are around me are not responsible for this
I have an unstable mind
Each day I struggle with it
Chanchal (frustration) becomes my nature
Getting frustrated become my habit
I don’t have courage
Often I stumble which become a routine
I know only this for sure
I know that you are the alternative to this
Seeking that I come to you
And stand before taking refuge in you
Give me place at your feet
Accept me assuring not get bewildered
Removing my chanchal
Giving your feet and save me once more
Mathigiri, 17-7-2017, 11.10 pm.
Again some kind of sudden melancholic mood. But I won’t’ say that this is depression. But for unknown reason some kind of sadness occupied my mind around 10.00 pm. Then I said to me that all these are because of my unstable mind. Then one Hindi sentence (or proverb) came in my mind: kabhi gam, kabhi kushi (sometimes sorrow, sometimes joy). Then after my regular reading when I sat for my prayer time, I said that by taking refuge at your feet and I can find solace only there. As inspiration compelled, stopping my prayer I wrote this song and sung it as my prayer.
692 சரணே புகலிடம்
சரணன்றி புகலொன்று அறியேன்
சந்நிதி அதனாலே வந்தேன்
இறங்கியே ஆட்கொண்டு மீட்பாய்
ஏந்தியே கரத்தினில் காப்பாய்
ஒருநேரம் உவகைப் பொங்குது
மறுநேரம் துயரினில் மூழ்குது
இதுஎன் நிலையாகிப் போனது
இதனையும் எப்படி வெல்வது
இனம் புரியாத சோகம்
ஏனோ மனதையே தாக்குது
அடுத்த நொடியிலே மகிழ்ச்சி
ஆனந்தம் மேலிட ஓங்குது
சூழ்நிலைக் காரணம் இல்லை
சுற்றியுள்ளோர் பொறுப்புமே இல்லை
நிலையிலா புத்தியைக் கொண்டேன்
நித்தமும் அத்துடன் போராடுகின்றேன்
சஞ்சலம் எண்குணம் ஆச்சு
சலிப்பது வழக்கமாய்ப் போச்சு
தைரியம் இல்லாது போச்சு
தடுமாறித்தவிப்பது வாடிக்கை ஆச்சு
நன்றாக இதைமட்டும் அறிவன்
மாற்று நீயென்று உணர்ந்தேன்
அதைநாடி இப்போது வந்தேன்
அடைக்கலம் நீயென்று நின்றேன்
திருவடியில் புகலிடம் தருவாய்
திகையாதே என்றென்னை ஏற்பாய்
சஞ்சலம் தன்னையும் நீக்கி
சரண்தந்து என்னையும் காப்பாய்
மத்திகிரி, 17-7-2017, இரவு 11.10