957 My eligibility
There is some kind of sadness within me
It refuses to understand my thought and action
It loses the blessings in life
It makes me to live like a poor man
When I was searching the reason for this
It says that it is the thought in my deeper heart
However I pretend outwardly
There is full of emptiness within me
When I think about your righteousness
My heart shrinks within me
Not achieving even a bit of it
My heart is deceiving me by cheating me
Though you did not redeem me seeing my eligibility
But that redemption alone becomes my eligibility now
But when I was thinking about its greatness
Oh my Lord, my heart tries to keep away from you
How can I say about how much I lost?
To whom shall I say how I cheated me?
Without this qualification
What else I have as eligibility with me?
Thinking about it I drowned in sorrow
I become low in my heart because of its burden
But Oh my Lord I again took refuge at your feet
Because of the redemption that you gave to me
Mathigiri, 3-9-2018, 2.50 p.m.
Sometimes when I think about my own nature and wretched condition of heart I shrink within me even unable to come before the Lord. Though he redeemed me not seeing my qualification and in fact he himself becomes my sole qualification to be redeemed, yet the wretchedness of my heart remains a permanent qualification in my life. I become sad when I think about it and several times sit quietly before the Lord recalling only my wretched condition of my heart. As that again happened this afternoon, as I sat before the Lord quietly, then as inspiration came I wrote this song as my prayer.
957 எனது தகுதி
சோகம் ஒன்று இழையோடிடுது
சொல்லையும் செயலையும் புரிந்திட மறுக்குது
வாழ்ந்திடும் வாழ்வில் வளமையை இழக்குது
வறியவனாக வாழ்ந்திட வைக்குது
காரணம் எதுவெனத் தேடிடும்போது
ஆழ்மனதில் உள்ள எண்ணமே என்குது
வெளியாக எத்தனை வேடமும் போட்டினும்
உள்ளாக வெறுமை நிறைந்தே இருக்குது
நீவைத்த நீதியை நினைத்திடும்போது
நெஞ்சமும் மருங்கி உள்ளே சுருங்குது
எள்ளவேனும் அதையடையாமல்
என்னுளம் ஏய்த்து என்னையே வஞ்சிக்குது
தகுதியைப் பார்த்து மீட்காத போதும்
மீட்பையே தகுதியாய் எனக்குமே இருக்குது
ஆயினும் அதனின் மேன்மையை எண்ணிட
ஐயனே என்னுள்ளம் ஒதுங்கிட நினைக்குது
இழந்தது எத்தனை எப்படிச் சொல்ல
என்னையே ஏய்த்ததை எவரிடம் சொல்ல
இந்த தகுதி ஒன்றே அன்றி
என்னிடம் உள்ளது எதுவெனச் சொல்ல
அதனை எண்ணி சோகத்தில் ஆழ்ந்தேன்
அதுதரும் பாரத்தால் உள்ளத்தில் தாழ்ந்தேன்
ஆயினும் நீதந்த மீட்பினால் மீண்டும்
ஐயனே உன்னடி சரணம் புகுந்தேன்
மத்திகிரி, 3-9-2018, மதியம் 2.50