I have to return back to Mathigiri today. So, as usual when I got up early, I began to think about my life there. This time instead of feeling sad about it, some kind of peace prevailed over my mind as the Lord is with me wherever I go. Then wrote this song,
257. Continuing Journey
Journey is again continuing
The path is clearly visible
Nothing is there to be perplexed
You bhakta is not going to lack anything.
You are also coming along with me
You do lots of help
Clearly telling my part
You guide me.
To help me in time
How many angels you send!
When I do my part
You make everything very simple one.
When I began to murmur by rebelling
You laugh gently
By gently telling me
Again you help me to stand up
Now I understand
Your plan is clearly visible
If I try to escape
You refuse to show mercy
Therefore I took courage
O Lord I understood
I will overcome all the hurdles
I will live courageously.
25-10-2014, 5.30 am. Gurukulam.
Rebelling against God’s will is going to cause pain to me and bring shame to Him. But when I obey, He is there to help in every way. In time He sends people to serve me. When I obey, His method of teaching also becomes gentle. That time some kind of courage comes within me and even great burden becomes light. Whereas when I rebel, though God is not going to stop showing His grace, yet even small thing becomes a big issue, even small words by others began to irritate. Because of my negative attitude, I will drive away others sent by God to help me and even His gentle teaching will look very harsh. One thing is sure that God is not going to change His mind or plan for me. Then making things easy or difficult is now left with me.
9-1-2015
257. தொடரும் பயணம்
பயணம் மீண்டும் தொடர்கிறது
பாதையும் தெளிவாய்த் தெரிகிறது
பதைத்திட இதில் ஏதுமில்லை
உன்பக்தனுக்கு ஒன்றும் குறையில்லை
உடன் நீயும் வருகின்றாய்
உதவிகள் பல செய்கின்றாய்
என்பங்கைத் தெளிவாய்த் கூறி
என்னை வழி நடத்துகின்றாய்
ஏற்ற சமயத்தில் சேவைசெய்ய
எத்தனை தூதரை அனுப்புகின்றாய்
என்பங்கை நானும் செய்யும்போது
எல்லாம் எளிதாய் மாற்றுகின்றாய்
முரண்பட்டே நான் முணுமுணுத்தால்
மெள்ள நீயும் நகைக்கின்றாய்
மென்மையாக எடுத்துக் கூறி
மீண்டும் தூக்கி நிறுத்துகின்றாய்
இப்போது நன்கு புரிகிறது
உன் எண்ணம் தெளிவாய்த் தெரிகிறது
தப்பி ஓட எத்தனித்தால்
தயவு காட்ட மறுக்கின்றாய்
ஆகையால் நான் துணிந்துவிட்டேன்
ஐயனே நான் புரிந்துகொண்டேன்
தடைகளை இனித் தாண்டிடுவேன்
தைரியமாய் வாழ்ந்திடுவேன்.
25-10-2014, காலை, 5.30 குருகுலம்.